DİLİMDE ESKİMİŞ BİR ŞARKI

Hasip Bingöl

Azgın dişlerimle tırmalıyorum sancılarını

Elbet bu nifak sokuyor dönüşüne dünyanın

Payıma biçilen işmarla yürüdüğüm yollar

Kedilerin terk ettiği sokaklar

Bir kez olsun dindirmedi içimdeki azgın nehri

Dağlara yordum gözlerinde çoğalan

çoğalan ürkekliği.

Herkes dilinde kahramanlık türküsüyle

suskunluğuma kast ediyor.

Güneş çekiliyor aksayan bedenimden

miras bir iştahla büyüyor şehvetim.

Caddelerin kabaran aksiyle kayboluyoruz

Buna sebep fırtına kopuyor kurnalarda

erken sevişmelerden taze cesetler fışkırıyor

Kan süzülüyor inancımızdan

ve kahroluyoruz

bir yaprak düştüğü zaman.

Artık hiçbir gölge serinletemez ruhumu,

ezber zamanlara yenik düştü aklım.

Dilimde eskimiş bir şarkıyla döndüm

kanımın kadehle sunulduğu günlere.

Ey şarabı kınayan kutsal ahenk,

Gölgesi değil mi derinleştiren kuyuları…

Kış, 2015

https://artcivic.com/icerik-news-52.html