Bir sözün gerisinden söylenmeli
vücudumu sarsan o harfe işkillenen kadın.
Her arzu sustur ömrümün. Bir riyada heba
etsem kendimi ve gizlesem
o kadının gözlerinde,
hangi adalet urbasıyla…
Sus, gözleri zerrelere bölünemeyen.
Sendin denizin gözleri olmaz diyen yetim
her vehim ki içimde kırılgan yorum.
Ne gece ne gündüz, tüm kuyular kör
ve duaları dilsiz bir tarih, payıma
şarap ve mahsul. Seferî kıyametlerden
her hesap kendine…
bir masanın damarlarına sustum!
Dedim, nerde
kıblesi olmayan imparatorluk!
Gözkapaklarım açılmadan
çıktığım tüm burçlardan kovuldum.
Geride muharref devlet bakiyesi
sesleri ateşe veren sözler.
Aynı yer ve her gün;
bir kez olsun bakışımsız geçmedi
tarifsiz tutkuyla hülya hesapları.
Eski zamanları eksik say, dön bu benim
maceram diye. Saray avlularında
kaç padişah iğdiş…
Bir kadın ne olabilir ki kendi dünyasından öte?
–dedi, bu benim kutsalım
*Poeta non Grata, İkaros Yayınları, s.81-2
